Kültür & Sanat

Kate Bush – The Dreaming (1982) : Modern Bir Başyapıt

Bugün modern müziğin en ikonik figürlerinden ve ilham kaynaklarından birine dönüşmüş olan Kate Bush, kırmızı elbisesiyle “Wuthering Heights”ı söylerken henüz 19 yaşındaydı. Bu şarkının bulunduğu “The Kick Inside” ve onun ardından gelen “Lionheart” ve “Never for Ever” albümlerinde genelde piyano ağırlıklı masalsı bir müziğin peşinden koşmuştu sanatçı.
kate bush

İşte 1982 tarihli “The Dreaming”, Kate Bush’un bu dönemini geride bıraktığını ve onu ‘kilit’ bir isim haline getiren ve daha geniş kitlelere ismini duyurmasını sağlayan başyapıtı “Hounds of Love”ı haberleyen bir albüm. “The Dreaming”, bugün dinlendiğinde hala tazeliğini koruduğunu gördüğümüz, her deneyimleyişte farklı ayrıntılarıyla haşır neşir olmamızı sağlayan zamanının ötesinde bir iş.

Kate Bush’un diskografisine baktığımızda, yayımlandığı dönemde en az anlaşılan albümü ve 80’lerin en yaratıcı işlerden biri olarak tanımlanabilir. Zaten ‘yaratıcılık’, Kate Bush’a ait eserlere, albümlere ve videolara karşılık bulmaya çalışırken sık kullanılan bir kelime olmuştur hep. Popu sanatla buluşturan, yer yer avantgarde ve deneysel sularda yüzen albümdeki 10 şarkıyı, belli bir türün sınıfına eklemek hiç kolay değil.

Aslında bunu Kate Bush’un bu albümden sonraki tüm işleri için de söyleyebiliriz. Nitekim Bush, farklı ‘melodik biçimleri’ kendi stili çerçevesinde buluşturmayı seven ve eklektik bir tarzı benimseyen bir isim. Çok yönlülüğünü bildiğimiz şarkıcı, hem albümdeki sözlerin ve bestelerin tamamına imzasını atıyor, hem de enstrümantal olarak katkıda bulunuyor. Boşuna Björk’ün en sevdiği albümlerden değil “The Dreaming”. “Kate Bush bana ilham verdi!” diye dile getirmişti Björk bu durumu.

kate bush

DAHA KİŞİSEL VE YENİLİKÇİ

“The Dreaming”in açılışını yapan “Sat In Your Lap”,  davul vuruşları ve bağırışlara, tiz tonlara sahip teatral vokalleri ile hızlı bir giriş yapıyor. Her şeye sahip olma/ulaşma isteğinin bir dökümünü yapan Bush, nakarattaki değişken vokalleriyle ilk dönemine selam çakar. Bu şarkıya harika bir video çekmişti Bush.

Söz yazımı konusunda Bush’un yenilikçi stilini yansıtan “There Goes A Tenner”da, Bogart ve Cagney gibi önemli sinema figürlerine gönderme yapılır. Kate Bush’un farklı sanat dallarıyla buluşturmayı sevdiği müzik stili, albümün ilerleyen duraklarında da kendini gösteriyor nitekim.

Helikopter sesi efektleriyle bezeli, albümün deneysel atmosferini sonuna kadar yansıtan “Pull Out the Pin”, “I love your life!” cümlesini sıklıkla tekrarlarken, sözleri itibariyle bir kapalı kutu olan ve iç dünyamıza yönelen “Suspended in Gaffa” ise kelimelerin inci gibi dizildiği bir vokal tekniğine sahiptir. Yine yenilikçi ses efektlerinin kullanıldığı art-rock dopingli “Leave it Open”, her anlamda şaşırtan bir şarkıdır.

Albüme ismini veren, tuhaf ve ilkel bir hava yayan “The Dreaming”,  Bush’un vokal ve şarkı sözü yazarı olarak kendine haslığını kanıtlar. “Night of the Swallow”, melodik açıdan mutluluk salgılar ve İrlanda’nın yeşilliklerinde gezintiye çıkarır. “Hounds of Love”daki “Jig of Life” ile akrabalık bağı vardır bu parçanın.

Telefon hatlarının ve konuşma seslerinin araya karıştığı “All the Love”, piyanonun büyüsüyle dinleyeni yakalayan ağır tempolu bir eserdir.  Albümün büyüsünde söz sahibi olan “Houdini”nin sözleri albüm kapağında temsil edilmiştir. Ağzında anahtarıyla, elleri zincirlerle bağlı ve son numarasını yapmaya çalışan Houdini’yi öpmeye hazırlanan Bush, sihirbazın karısını canlandırır aslında (With a kiss, I’d pass the key, and feel you tongue, teasing and receiving). Yaylıların eşlik ettiği özel bir parçadır “Houdini”.

Albümün kapanışını yapan “The Shining” esintili “Get Out of My House” ise müthiş bir girişten sonra karanlık ruh hallerini yansıtmaya başlar.  Bush’un çığlıklarının, alt vokallerdeki erkek bağırışlarının ve enstrümanların şiddetli ve ürkünç bir bütünlük yarattığı bu parçada Bush, sesinin geniş yelpazesinin en farklı biçimlerini gösterir. Finaldeki “I change into the mule” bölümü unutulmazdır ve katır sesleriyle dönüşüm tamamlanır.

SON KARAR: Bu albümün “Hounds of Love”dan daha iyi olduğunu söylersek, o albüme haksızlık etmiş oluruz. Ama şunu da belirtmek gerekir ki, “The Dreaming” daha kişisel ve yenilikçi tınlıyor.

Ne düşünüyorsunuz?

Heyecanlanmış
1
Mutlu
0
Aşık
0
İlginç
0
Komik
0

Yorumlar kapalı.

İlgili içerikler